عطر یار

راه کارهای خرد در مدیریت پوشش
هر کدام از افراد جامعه در مقام مادر، پدر، نوجوان و انسان بالغ اجتماعی باید توجه داشته باشد که در جامعه مدرن ارزش‌های انسانی و الهی برای فرد محقق نمی شود مگر اینکه فرد به این خودآگاهی برسد که جامعه مدرن او را مدیریت می‌کند و او در تعامل با این مدیریت باید خود برنامه فردی به منظور رسیدن به رشد و پیشرفت داشته باشد. افراد نمی‌توانند نسبت به آینده و حال خود بی‌تفاوت باشند. بنابراین نباید به مساله پوشش کم توجهی کنند. در این مسیر چندان هم نباید انتظار داشت که حکومت‌ها و دولت‌ها برای افراد اقداماتی انجام دهند بلکه خود افراد باید برنامه‌ریزی داشته و توجه لازم را به این مهم مصروف دارند قدم اول این است که افراد تحلیلی درست از وضعیت پوشش در ایران داشته باشند، همچنین خانواده‌ها مطالبات را معطوف به خود کنند و نقش خویش را در عرصه فرهنگ افزایش دهند. در گام بعدی هر خانواده و هر فردی باید به خود نگاه تاریخی داشته باشد به این معنا که بررسی کند در کجا هنجارها را در خانواده محقق کرده‌است نقاط قوت خود را بسط داده و نقاط ضعف خود را کاهش دهد، در ادامه به برخی راهکارهای خرد که بیشتر ناظر به توانمندسازی فرد و خانواده در موضوع پوشش است می‌پردازیم .
دفاع منطقی از پوشش در مواجهه با جوانان
یکی از آسیب‌ها که در گسترش بدپوشی موثر بوده است بد‌دفاع کردن از ارزش‌های دینی و پوشش است. جوان امروز به آگاهی و اطلاعات دسترسی دارد و اگر با تناقض روبرو شود ممکن است در مشروعیت اصل حرف تشکیک کند. دفاع غلط از پوشش و رفتارهای غلط در هنجارسازی باعث می‌شود وضعیت پوشش بدتر شود در عین حال باید توجه شود که پوشش مسئله فرهنگی نیز هست. با ویژگی‌ها و اقتضائات همین جامعه باید پوشش را استدلالی و صورت بندی نمود.
لزوم ارائه دیدگاه منسجم و الگوی سازگار
در جامعه‌ایی که فرد‌گرایی و اختیار غلبه دارد، حتی در درون خانواده نیز نمی‌توان هنجارهای مربوط به پوشش را از طریق نیرو‌های قهری حاکم کرد. اگر باوری برای جوان ایرانی درونی و سازگار با وی نباشد این باور طرد خواهد شد و برخورد‌های انضباطی نتیجه عکس خواهد داشت. مثل جراحی که رگ را می‌زند و آلودگی ها را خارج می‌کند و بعد، بر آن مرهم می‌نهد. نکته حائز اهمیت دیگر این است که افراد در هر مقامی که هستند پدر، مادر و مربی صرف نظر از اینکه باید به گفته‌های خود در اعمال و رفتار ملتزم باشند باید بین باورهایی که تبلیغ می‌کنند سازگاری وجود داشته باشد. نمی‌توان در رفتارهای جنسی و مسائل پوشش با فردگرایی درافتاد اما در حوزه اقتصاد فردگرایی را تبلیغ کرد.
لزوم توجه به رفتارهای انضباطی برای هر دو جنس
یکی از مشکلاتی که وجود دارد نگاه نامناسب جنسیتی به بحث پوشش است. در این موضوع گروه مخاطب، زنان هستند و سیاست‌های انضباطی برای آنان اعمال می شود. به تعبیر متخصصان، اخلاقیات در جامعه ما مبتنی بر وجدانی کردن اخلاقیات نیست. استراتژی این نیست که وجدان مراقب اخلاقیات شود. در صورت توجه به وجدان، همچنان که دختر مهم است پاکی چشم پسر نیز اهمیت دارد و نسبت به پسران نیز دغدغه وجود دارد. اما در جامعه ما پسران در حاشیه امنیت قرار دارند. این رفتار سبب می‌شود که مقاومت در دختران نیز افزایش یابد، چرا که احساس می‌کنند تمام محدودیت‌ها برای آنان است و تمام برخورداری‌ها برای جنس دیگر؛ به علاوه مسئله بد پوشی دیالکتیکی بین زنان و مردان است. نگاه هرزه تبرج را می خواند و بالعکس وقتی فردی نگاه می کند، به دیگران انگیزه جلوه آرایی می‌دهد. باید توجه داشت که نمی‌توان با یک نگاه تک جنسیتی ارزش‌ها را نهادینه کرد. امروزه در بسیاری از کشورها برخورد‌های انضباطی در مسائل جنسی و اخلاقی برای مردان شدیدتر است.
احیای نقش خانواده و سایر مرجعیت‌ها
نکته قابل توجه دیگر این است که خانواده ایرانی در مواجهه با فرهنگ مسلط جهانی به حد عجیبی از انفعال رسیده است. در برخی از سریال‌های آمریکایی مشاهده می‌شود که برخی از خانواده‌ها اجازه استفاده از تلفن همراه در خانه را نمی‌دهند و تلفن همراه را وسیله ارتباطی بیرون از خانه می دانند، چرا که آن رابرای سلامتی مضر می‌دانند. اما در جامعه ما با ورود این وسایل، ذوق زدگی در بین خانواده‌ها ایجاد می‌شود و خانواده‌ها در برابر فرهنگ غربی قدرت برخورد انتقادی و انتخابی را ندارند. در غرب نیز اینگونه نیست که هر آنچه به بازار آید خریداری شود. خانواده‌ها باید قدرت انتخاب و انتقاد نسبت به رسانه، مصرف و تکنولوژی داشته باشند. بسیاری از برنامه‌های تلویزیون و فیلم‌های سینمایی برای جوانان مناسب نیست و باید توجه شود که مجوز داشتن، به معنی وجود مجوز برای همه سنین نیست. آنچه خانواده‌ها و مربیان را در موضع انفعال قرار می‌دهد عدم توجه به قدرت‌های نهادی شده در نهادهای سنتی است. در جامعه مدرن بسیاری از مرجعیت‌ها همچون قومیت و خانواده از این بین رفته است، اما این موضوع به این معنی نیست که امکان بازتولید، احیاء و نقش‌آفرینی ندارند و یا اینکه در وضعیت موجود هیچ تاثیری ندارند. هنوز پدران، مادران و معلمان از نظر نوجوانان منبع قدرت محسوب می‌شوند و هنوز فرزندان گمان می‌کنند و ترجیح می دهند که با پدر و مادر خود رابطه منطقی و عاطفی داشته باشند. اما این منابع قدرت در فضای مناسب تعاملی می‌تواند بر قدرت خود تکیه کنند. در فضای توام با تفاهم و عاطفه می‌توانند از اهرم قدرت خود استفاده کنند. احیای ارزش‌های دینی به طور عام و پوشش به طور خاص بدون احیای خانواده و ایفای نقش فعال خانواده و بودن آن در صف مقدم مصاف فرهنگی ممکن نیست. مثل داستان پوشش در ایران، مثل رزمنده‌ای است که در جامعه می‌جنگد و تمام جامعه در پشت جبهه از او حمایت می کنند. رزمنده پوشش اسلامی در جامعه خانواده است و بقیه نهادها می بایست پشت سر خانواده حرکت کند و به گونه‌ای عمل نمایند که خانواده و نهادهای تربیتی به شکل درون‌زا بحث پوشش را خود مدیریت کنند.

۵علت بد حجابی چیست؟

راهبردهای کلان دولت در بحث حجاب

در سیاست‌گذاری فرهنگی، بین تصدی‌گری دولت و سیاست‌گذاری تفاوت وجود دارد. مناسب‌ترین رویکرد در سیاست‌گذاری، رویکردی است که در آن دولت مداخله حداقلی در موضوع پوشش داشته باشد. در بین رویکردهای متفاوت به سیاست گذاری فرهنگی، رویکرد وحدت در تکثرگرایی فرهنگی مناسب به نظر می‌رسد. مناسبت‌ترین روش اجرایی نیز مدل راهبردی، یعنی توجه همزمان به ایده‌آل‌ها و واقعیت‌ها و استفاده از منابع دولتی در کنار دیگر منابع عمومی موجود در بخش‌های مختلف جامعه می‌باشد. در الگوی پیشنهادی، بر پوشش غیر‌حساسیت‌زا و غیر محرک به لحاظ جنسی به عنوان نماد فرهنگی مشترک میان تمام فرهنگ‌های دینی و قومی موجود در کشور، تاکید شده است. در چنین الگویی به پوشش تمام اقوام ایرانی و ادیان موجود در کشور با تاکید بر اصل پوشیدگی و غیر محرک بودن از نظر جنسی اجازه حضور در عرصه‌های عمومی داده شده و از حضور اجتماعی پوشش‌های جذاب جنسی تا حد امکان جلوگیری می‌گردد. بنابراین با عدم دیکته کردن پوشش خاص امکان مشارکت و همزیستی مسالمت آمیز گونه‌های متنوع پوشش اقوام، ادیان و فرهنگ‌های مختلف در کنار هم فراهم شده وعلاوه بر حفظ اصل پوشیدگی و محرک‌زا نبودن پوشش بستر تنوع‌های پوششی مشروع نیز فراهم می گردد.
نقش تسهیل‌گری و حمایت دولت در بحث پوشش
از نگاه کل گرایانه و دیدن پوشش در مقام معلول و یک تکه از پازل کلی، گام اول این است که به جای اینکه دولت‌ها در بحث پوشش مباشرت کنند، حمایت و تسهیل‌گری را در پیش گیرند. البته مقصود این نیست که دولت‌ها در بحث پوشش مباشرت نکنند، بلکه بدون تردید دولت‌ها می‌بایست با موارد هنجارشکن و حاد که عامدانه بحث بدپوشی را رواج می‌دهند برخورد کنند. اما وجه غالب رفتارهای حکومت باید به سمت تسهیلگری، حمایت و فضاسازی برای آمدن خانواده و مرجعیت‌های گذشته باشد. اگر حکومت‌ها و دولت‌ها وجه غالب کارهای حمایتی خود را بر محور‌های خاص متمرکز کنند موفق‌تر خواهند بود. فعالیت‌هایی همچون یارانه دادن و حمایت از کسانی که الگوهای ملی، بومی و دینی دربحث پوشش حمایت و ترویج می‌کنند. یارانه می‌بایست به گسترش پوشش عفیفانه در ایران کمک کند و پرداخت آنها در همین راستا هدف‌گذاری شود، البته این یارانه‌ها باید به بخش تولید تعلق بگیرد و نه مصرف؛ بخشیدگی مالیات‌ها و تخفیف‌های خاصی که دولت‌ها در بسیاری از حوزه‌های دیگر فرهنگی اجتماعی پرداخت می‌کنند می‌تواند مورد توجه باشد.
نقش ترویجی دولت در بحث پوشش
یکی از مواردی که به دولت‌ها و حکومت‌ها کمک می کند که بحث پوشش را مدیریت کنند، افزایش آگاهی‌ها و دانش‌هاست. گاهی به غلط گمان می‌شود که حکومت صرفاً باید احکام اسلامی را به جوانان و نوجوانان آموزش دهد اما علاوه بر آن، آنچه جوانان به آن نیاز دارند بحث‌های فرهنگی و اجتماعی با رویکردهای تطبیقی است. جوانان و نوجوانان امروزه سوال هایی در باب پوشش دارند که اصولا سوال‌های دینی نیستند و اجتماعی و فرهنگی‌اند، البته بخش مهمی از این سوالات انتقادی است. گاه ممکن است به دلیل اعتراض به رویکرد سیاسی واقتصادی دولت و با مقاومت در مقابل گفتمان دولت، این پرسش‌ها را در ذهن پرورانده باشند، اما سوال‌های انتقادی که عمدتا جوانان دارند فرهنگی و اجتماعی است. گاه در باب حکمت پوشش می‌پرسند. علاوه بر قرار گرفتن در موضع پاسخگویی، لازم است با دادن اطلاعات به افراد ایجاد سوال کرد. به عنوان نمونه این پرسش‌ها را به دغدغه ذهنی جوانان بدل کرد چرا نظام جهانی برای بحث پوشش در ایران هزینه می‌کند؟ چرا نظام جهانی برای شبکه‌های ماهواره‌ای که دائما در حال ترویج بی اخلاقی و ناهنجاری رفتاری هستند هزینه و انرژی صرف می‌کند؟ دادن اطلاعات و آمارهای تطبیقی می‌تواند فضای عمومی جامعه ما را تا حدی نسبت به دغدغه‌های اجتماعی حساس و فعال کند.
لزوم توجه دولت به تکثرهای فرهنگی
هنگام صحبت از الگوی مطلوب پوشش، صرفا یک الگو در ذهن‌ها تصویرمی‌شود. در گذشته در بسیاری از استان‌ها لباس‌ها قومی بود در عین حال که استاندارد‌های دینی پوشش رعایت می‌شد. اما لباس قومیت‌ها از یکدیگر متمایز بود و اتفاقا لباس بخشی ازهویت اقوام ایرانی محسوب می شد و افراد به تعلق خود به قومیت و لباس خود توجه می‌کردند. تکثر فرهنگی قومیت‌ها در عین حال به یک وحدت ارزشی و هنجاری منجر می‌شد. اقوام علی رغم آنکه در نحوه پوشش خود اختلاف داشتند، در استانداردهای پوشش مشترک بودند. در سیاست‌گذاری‌های گذشته و در مقام فهم مسئله پوشش، این تکثر فرهنگی لحاظ نشده بود و ترویج یک استاندارد پوشش برای زنان مد نظر بود. اما با تکثر زدایی فرهنگی مرجعیت‌های گذشته تضعیف شده و انگیزه برای پذیرفتن الگوی واحد هم وجود ندارد در عمل تکثرها از بین رفت و الگوی واحد در جامعه غالب نشد. بر همین اساس یکی از راهکارها درباره مدیریت پوشش احیاء و توجه به تکثرهای فرهنگی می‌باشد. توجه داشته باشید که قومیت‌ها می توانند به عنوان بخشی از عناصرهویت بخش به انسان‌ها، محافظ الگویی از پوشش باشند که به شکل غیرمستقیم، هنجارها را حمایت می‌کند، این تکثر فرهنگی به این معنا است که دولت نمی‌تواند به تنهایی در این حوزه مداخله کرده و به ترویج الگوی واحدی مباشرت کند. باید به منابع متکثر اجازه داده شود تا الگوهای متکثر خود را ایجاد کند و در عین حال دولت از آن‌ها حمایت کند و الگوهای پوشش را به هنجارها نزدیک‌تر نماید.
تراکم زدایی فرهنگی
به طور معمول اتفاقات فرهنگی در یک یا دو کلان شهر تولید شده و به نمایش درمی‌آید و به دیگر شهرها تسری می‌یابد. بنابراین یکی از اقداماتی که باید صورت بگیرد تراکم زدایی است به گونه‌ای که هر شهری مرکر فرهنگ شود و بومی بودن خود را نمایندگی نماید. اگر شهرهای محدودی، پایه فرهنگی جامعه شود آسیب‌های فراوانی در پی دارد از جمله این که کلان شهر نمی تواند فرهنگ بومی تولید کند و ناخودآگاه به سمت فرهنگ مسلط جهانی سوق می‌نماید.
توجه به فضاهای شهری
درگیرکردن فضاهای شهری با هنجارهای فرهنگی و اتفاقات فرهنگی یکی دیگر از راهکارهاست. برخی اوقات برای همراه کردن محیط با مسئله فرهنگی تمام فضاهای شهری درگیر تبلیغات موضوع مورد نظر می‌شود. برای مثال در هنگام جام جهانی فوتبال حتی در تبلیغات کالاهایی چون نوشابه، رنگ فوتبال به خود می‌گیرد. بنابراین برای اثر گذاری و مشاهده شدن یک موضوع باید انسجام فرهنگی وجود داشته باشد این اقدام را در مورد پوشش نیز می‌توان به کاربرد این که برنامه‌ای در تلویزیون مروج پوشش مناسب باشد و دیگری مروج بد پوشش باشد کاملا بی معنی است. حکومت‌ها و دولت‌ها باید در راستای انسجام فرهنگی اقداماتی انجام دهند به علاوه داشتن الگوی اشتغال بومی خصوصا برای زنان و تغییر در محتوای آموزشی دانشگاه‌ها برای بومی کردن آنها می تواند راهگشا باشد.

۵ علت بدحجابی چیست؟

پنجمین علت بد حجابی

• فرهنگ فردگرایی و فردگرا شدن جوامع
فردگرایی به این معنا که کسی در زندگی من مهمتر از خودم نیست به مدد رسانه‌ها، دولت‌های مدرن، شهر نشینی و مهاجرت، تقویت شده است. فرهنگ فردگرایی نه تنها در پوشش بلکه در بسیاری از معضلات فرهنگی تبیین‌گر مهمی قلمداد می‌شود. به دلیل از بین رفتن فاکتورهای هویت‌بخشی پیشین، انسان خود را ملتزم نمی‌داند که محدودیت‌های خاصی را بپذیرد و به تدریج فاکتورهای اکتسابی جایگزین مولفه‌های هویت بخش پیشین شده‌اند:
ارزش‌های من در گروه تحصیلات عالی خودم است که من آنها را کسب کرده‌ام.
بر اساس موقعیت شغلی که خودم کسب کرده‌ام اعتبار اجتماعی می‌یابم.
فرصت‌هایی که خودم ایجاد کرده‌ام موقعیت من را رقم می‌زند.
هویت فردی شده به معنای آن نیست که افراد از ارتباط با دیگران بی‌نیازند. بلکه کنش ارتباطی، وجه غالب کنش، کنشگران است و انسان‌ها تمایل دارند که با دیگران ارتباط و تعامل داشته باشند. اما در فضای فردگرایی ارتباط و تعامل انسان‌ها معنای دیگری می‌یابد. انسان تمایل دارد که دیده شود و تاثیر بگذارد حتی تاثیر کوتاه‌مدت، آنی و لحظه ای؛ در عین حال انسان دوست‌دار حضور در هویت جمعی است. اگر مرجعیت‌ها وجود داشته باشند فرد هویت جمعی خود را در خانواده، مذهب… می‌داند. در صورت حذف مرجعیت‌های گذشته، چیزی که انسان مدرن به آن افتخار می‌کند حضور در فضای رسانه‌ای است. انسان‌ها برای هویت یافتن، به اعتماد، ارتباط و همدلی احتیاج دارند تا بتوانند برای خود هویت تعریف کنند. حضور در بازی فرهنگ مدرن وجه غالب هویت فردی انسان مدرن است. این‌که فرد بتواند در جامعه مدرن دیده شود و بر اساس مد رفتار کند. بنابراین حضور در مدار تغییرات فرهنگی و موثر بودن و دیده شدن در این مدار عامل آرامش بخش برای انسان مدرن محسوب می‌شود. در فضای هویت رسانه‌ای، هویت فردی شده، تمام دغدغه‌اش این است که مطابق هنجارهای این هویت رفتار کند و بازیگر اصلی این هویت، فرهنگ مدرن است. گاهی در خانواده، مدرسه و دانشگاه مسائلی رخ می‌دهد که به نظر می‌رسد تضادی در حال رخ دادن است. تضاد پدران، مادران، اساتید و اولیای مدرسه با نسل جوان؛ نسل جوان با ارزش‌های نسل گذشته فاصله گرفته و روز به روز این فاصله هم بیشتر می‌شود. گاهی ممکن است با جوان گفتگو صورت گیرد و او استدلال را هم بپذیرد اما وقتی از فضا فاصله می‌گیرد دوباره به رفتارهای پیش از گفتگو و استدلال باز می‌گردد. مسئله این است ما توجه نداریم که فرد نه به عنوان فرد، بلکه به عنوان جریان فردی به گونه‌ای تعریف شده که اگر در فضای جمعی مطابق فرهنگ آنها رفتار نکند گویا اصلا وجود ندارد و دیده نمی‌شود. درصد بالایی از دختران جامعه ما به معنویات و باورهای مذهبی اعتقاد دارند و همچنان که جامعه‌شناسان دین گفته‌اند دینداری در زنان و دختران بیش از دینداری در مردان است. دختری که اعتقاد دارد، احساس می کند اگر مطابق هنجارهای فضای مدرن بازی نکند دیده نمی شود. چرا که بازیگر فضا، کسی دیگری است. مرجعیت‌هایی که باید تبلیغات فرهنگی را محافظت کنند در حال حاضر وجود ندارند و تبلیغات و استدلال‌ها در این فضا، نتایج معکوس و منفی دارد.
از زاویه‌ای دیگر نیز می‌توان به موضوع نگریست وقتی در فضای جدید شبکه‌های مجازی، پیام جدید به دست افراد می‌رسد، بلافاصله در پی ارسال پیام به دیگری هستند. هدف این است که فرد بیان کند زودتر به اطلاعات دسترسی یافته است، یعنی حضور در این فضا هویت بخش و معنا بخش است. این فضا می تواند به درک بدپوشی در ایران کمک کند. زنان و دختران جوان احساس می‌کنند فاصله گرفتن از این الگوها و مدهای جدید به معنای عدم حضور اجتماعی است.

۵علت بد حجابی چیست؟

چهارمین علت بد حجابی

• عوامل عینی یا سخت افزاری تغییرات اجتماعی
آموزش عالی به عنوان یکی از عرصه‌های مهم تغییرات اجتماعی در جامعه به معنای عام و عرصه تغییرات اجتماعی در حوزه زنان به معنای خاص و تغییرات در پوشش و آرایش زنان به معنی اخص کلمه است. امروز وجه غالب دانشگاه‌های ما زنان و دختران است. اکثریت دانشجویان در رشته‌های مربوط به هنر یا علوم انسانی حجم بالایی از دانشجویان را به خود اختصاص می‌دهد. غلبه حضور زنان در محیط‌های آموزشی عالی، علاوه بر پیامدهای فعلی، برخی تاثیرات بلندمدت را نیز بر جای می گذارد. تجمع زنان و دختران در یک مکان، غلبه فرهنگ و ذائقه زنانه را تقویت می‌نماید. زنان معمولا میل به زیبایی و خودآرایی دارند و جمع شدن آنها در یک محیط ایزوله، افزایش انگیزه‌ها را به دنبال خواهد داشت و از طرف دیگر در چنین فضایی زنان از یکدیگر می‌آموزند که این آموختن بر اساس فرهنگ معیار و مسلط مدرن انجام می پذیرد. مرجعیت از آن کسانی است که آموزه‌های مدرن را تبلیغ می کنند این در حالی است که به لحاظ محتوایی نظام آموزش عالی در خدمت ارزش‌های فرهنگی جامعه نیست و در بسیاری از موارد در تضاد و ستیز با الگوها و ارزش‌هاست. لازمه‌ی آموزش عالی اشتغال است در حالی که زیرساخت‌ها برای حضور مناسب و با وقار زنان در عرصه اجتماع فراهم نیست. اگر به این نیاز پاسخ مثبت داده نشود مطالبات انتقادی ایدئولوژیک در مواجهه با آرمانهای نظام سیاسی رخ می دهد. در واقع زنانی که مدرک خود را دریافت کرده و متناسب با آن کار پیدا نمی کند تبدیل به اپوزیسیون نظام می شود.

۵علت بد حجابی چیست؟

سومین علت بد حجابی

• غلبه فرهنگ جهانی با محوریت رسانه
تلاش برای یکسان سازی فرهنگی در عصر ارتباطات
از ابتدای قرن بیستم کشورهای غربی عزم خود را برای تکمیل یک فرهنگ جهانی واحد بر اساس استانداردهای جامعه غربی به سایر خرده فرهنگ‌ها و ملت‌ها جزم کردند. بر همین اساس سازمان ملل متحد در سال ۱۹۴۵ با این هدف تشکیل شد که آرمان‌ها، اهداف و استراتژی‌های جامعه غربی، بدون منازعه و خونریزی و به صورت مسالمت آمیز از طرف کشورها به رسمیت شناخته شود. کنوانسیون‌ها و معاهدات اساساً برای همین منظور تنظیم شدند و استانداردهایی نیز برای حضور زنان و شاخص‌هایی به منظور تحقق توسعه انسانی و اقتصادی در همه کشورها تعیین شد. ازسال‌های اولیه تاسیس سازمان ملل متحد، برنامه‌های مربوط به زنان در اولویت اقدام این سازمان قرار گرفت. در دوره‌های ۵ ساله، مجامعی تحت عنوان مجامع بین المللی یا جهانی زنان در بعضی از کشورها تشکیل می‌شد که تلاش می کرد ارزش های غربی را به اجماع جهانی برساند. اما از سال ۱۹۸۰ به بعد از طریق فرهنگ سازی و رسانه‌ها این اهداف دنبال شده است. آن‌گونه که کاستلز و دیگرانی که در این حوزه تعمق داشته‌اند تاکید کرده‌اند این عصر نسبت به گذشته خود تمایزاتی دارد که بخش مهمی از آن به حضور پر قدرت رسانه‌ها بر می گردد.
رسانه‌ها و تحول در خانواده
رسانه‌ها امروز عضو فعال خانواده‌ها هستند و نقش مهمی در زندگی افراد ایفا می‌کنند. ارتباط از طریق موبایل، تلفن، ایمیل، شبکه‌های مجازی حتی در ارتباط با اعضای خانواده نقش مهمی ایفا می‌کند. آن هم زمانی که می‌توان ارتباط چهره‌به‌چهره و جمعی برقرار کرد. اما ویژگی این عصر وجود رسانه‌هایی است که بیش از آن که امکان ایفای نقش و کنش‌گری را برای افراد فعال کنند، پیام، حرف و هنجار می‌سازند، از جمله تلویزیون، رادیو، شبکه‌های ماهواره‌ای، سینما و فضاهایی که متولی تولید محصولات فرهنگی در جوامع مدرن هستند. تلویزیون و رسانه‌های تصویری وقت زیادی را به خود اختصاص می دهند. این وقت گذاری برای رسانه‌ها الگوی جنسیتی نیز دارد. تحقیقات و آمار نشان می‌دهد زنان ایرانی بیشترین وقت فراغت خود را به استفاده از تلویزیون اختصاص می دهند.
رسانه و پرداخت به جذابیت‌های ظاهری زنانه
رسانه با حضور خود در زندگی افراد، مجموعه‌ای از عوامل، انگیزه‌ها و پیامدهایی را سبب می شود. رسانه‌های دیداری از جمله تلویزیون، ماهواره و سینما در پی نشان دادن امور مرئی می‌باشند. برای دریافت پیام رسانه در قالب‌های دیدنی لازم است آن امر جذاب باشد تا مسئله رسانه و پیام رسانه دنبال شود. بنابراین همانطور که بسیاری از جامعه‌شناسان ارتباطات گفته‌اند یکی از عوامل جذابیت‌های رسانه‌های دیداری، استفاده از جاذبه‌های جسمی و جنسی زنان است و رسانه‌ها بالذات تمایل دارند که بر جذابیت‌های زنان تاکید کنند، جاذبه‌های زنان را بازنمایی و دستمایه تولید برنامه و پیام نمایند. جاذبه‌هایی در صدا، تصویر، چهره و هماهنگ بودن چهره با لباس از طریق تصویر و نورپردازی صحنه ایجاد می‌شود تا پیام مد نظر رسانه بیشتر در معرض دید مخاطب قرار گیرد. بر این اساس می‌توان ادعا کرد اقتضای طبیعی رسانه این است که بر جاذبه‌های زنان تاکید کند حتی آنجا که اساساً موضوع زنانه نیست. در کشور ما نیز با توجه به تمام نظارت‌ها استفاده از جذابیت‌های ظاهری زنان در رسانه امر رایج و تا حدی پذیرفته شده است. گاهی در سریال‌ها با وجود ممیزی‌های شدید، خط داستان استفاده از جاذبه‌های ظاهری زنانه را دنبال می‌کند، قرار گرفتن لنز، فوکوس‌های روی چهره، فاصله‌هایی که با چهره مردانه و زنانه متفاوت برخورد می‌کنند. رفتار متفاوت مردان با زنان زیبارو و زنانی که از زیبایی کمتری برخوردار هستند و… پیام‌های مکرری را به مخاطب ارائه می‌دهند. تحت تاثیر این پیام‌ها چنین تصور می‌شود که ارزش‌های این جامعه مبتنی بر زیبایی ظاهری، جلوه نمایی و جلوه آرایی است.
نقش رسانه در تبدیل آرایش و جلوه‌نمایی به ابزار کسب منزلت و پایگاه اجتماعی
برخی از زنان بیان می‌کنند که بدون آرایش اعتماد به نفس ندارم. حتی می‌توان زنانی را سراغ گرفت که بدون آرایش از زیبایی بیشتری برخوردارند و یا زنانی را مشاهده کرد که از وجاهت ظاهری برخوردار نیستند از قضا آرایش آنها را غیر‌جذاب‌تر می کند، این زنان هم پذیرفته‌اند که آرایش کردن و پرداختن به چهره، نماد شخصیت و منزلت و برخورداری از پایگاه اجتماعی است. این ارزش را رسانه ساخته و تکثیر کرده است.
هجمه به فرهنگ در پیام‌های غیرمستقیم رسانه
رسانه‌های دیداری در سطح جهانی، جامعه ما را به عنوان جامعه هدف مورد توجه قرار داده‌اند و حدود ۵۰ شبکه تلویزیون فارسی زبان که اکثر مخارج آنها توسط دولت‌های دیگر تامین می‌شود برای مخاطب ایرانی برنامه می‌سازند. بیشتر این برنامه‌ها، فراغتی است و به موسیقی نمایش و سریال‌های درازمدت اختصاص دارند. این برنامه نشان می‌دهند که رسانه و یا فرهنگ رسانه مسلط جهانی (امپریالیسم رسانه‌ای) جامعه ما را در بحث زنان و خانواده هدف گرفته است و برای فرهنگ جامعه ما برنامه‌ریزی می‌کند. ویژگی عمده رسانه این است که پیام‌های غیر مستقیم و پنهانی‌تر رسانه از پیام‌های مستقیم آن بسیار موثرتر است. پیام‌هایی که در متن سریال و فیلم گفته نمی‌شود با نحوه قرار گرفتن لنز دوربین، نمایش نوع چهره و لبخند و دلالت‌های ضمنی رفتار هنرپیشه‌ها، مواردی را به مخاطب القا می‌کند که معمولاً غیرمستقیم بحث پوشش را هدف گرفته‌اند و طبیعی است در جامعه تاثیر خود را بر جای می گذارند.
نقش ارتباط معنادار رسانه و شهرنشینی در ایجاد هویت‌های جدید
زندگی در شهرها یا حضور در کنار افرادی که شناخت سطحی و کمی از یکدیگر دارند را شاید بتوان عامل مهمی در روی آوردن شهرنشینان به رسانه‌های جدید، جهت گذران وقت محسوب کرد. با از دست رفتن کارایی مولفه‌های پیشین هویت‌بخش، انسان شهرنشین جهت گریز از یکسانی با دیگران و حفظ هویت و تمایز خود از آنها، ناچار به استفاده از پایگاه‌های جدید دیگری است که به واسطه پیوندهای گروهی تازه، هویت و موجودیت خود را رسمیت بخشد.

۵علت بد حجابی چیست؟